Restaurant Le Train Bleu, Paris

Restaurant Le Train Bleu, Paris

มื้อนี้ตั้งใจมาชม decor ระดับตำนานของห้องอาหาร Le Train Bleu (เลอ แทรง เบลอ) แปลตรงตัวว่า The Blue Train สวยงามอลังการขนาดภาพยนตร์หลายเรื่องมาถ่ายทำที่นี่ ไม่ได้คาดหวังมากมายด้านอาหาร แต่งานนี้ผิดคาด รสชาติดีงาม เกินคาดไปเยอะเลย

Le Train Bleu ตั้งอยู่บนห้องโถงชั้นสองของสถานีรถไฟ การ์ เดอ ลีอง (Gare de Lyon) คำว่า gare ก็คือสถานีรถไฟ อาคารปัจจุบันสร้างในยุค 1900 ในไสตล์ที่เรียกกันว่า La Belle Epoque

ห้องอาหารแต่เดิมชื่อ Le Buffet de la Gare เป็นแบบอย่างอันงดงามของสถาปัตยกรรมยุค 1900 ที่อนุรักษ์ไว้ได้อย่างดีเยี่ยม รวมทั้งภาพวาดอีกกว่า 40 ภาพ มาปี 1963 เปลี่ยนชื่อมาเป็น Le Train Bleu เป็นเกียรติให้กับ รถไฟหรูยุคก่อนประมาณเดียวกับ Orient-Express มีทั้งตู้นอนและบริการอาหารชั้นดี วิ่งจากปารีสมุ่งสู่ French Riviera ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนทางตอนใต้ของฝรั่งเศส รถไฟนี้ตอนนี้ไม่มีแล้ว จะเหลือไว้ก็แต่ชื่อกับความทรงจำ

ห้องอาหารแบ่งออกเป็น 3 โถงใหญ่ ห้องที่ได้นั่งเป็นห้องสีทอง แค่เห็นเฟอนิเจอร์ของยุคโน้น สีทองอร่ามของอินทีเรียร์ ภาพวาดประดับผนังกับเพดาน และเชนเดอเลียร์ ก็อุทานในใจ โอ้โห อะไรจะวิจิตรสวยงามปานนั้น ถัดไปเป็นห้องสีขาวสไตล์เดียวกัน ส่วนห้องท้ายสุดทำเป็นบาร์ มีทั้งคนมานั่งดริ้ง และมานั่งคอยรถไฟกันคึกคัก

ด้านอาหาร มีเชฟสองดาวมิชลิน Michel Rostang เป็นที่ปรึกษา และ มี Jean Pierre Hocquet เป็น resident chef มานานกว่า 14 ปี

เมนูอาหารเป็นแนวคลาสสิกฝรั่งเศส ไปมื้อกลางวัน มีเวลาแค่ช่วงรอรถไฟ กำลังจะเดินทางลงใต้ เลยสั่ง Menu du Voyageur เมนูสำหรับคนเดินทาง ง่าย ๆ จานเดียวบวกด้วยของหวานสองจานจบ เสริ์ฟเสร็จได้ภายใน 45 นาที

เมนคอร์สเป็นขาแกะอบ Gigot d’agneau, servi a la voiture de tranche, gratin dauphinois de la “Maison Rostang” พนักงาน ที่เรียกกันว่า maitres d’hôtel (มืออาชีพมาก ๆ แต่เป็นแบบสบาย ๆ สไตล์ฝรั่งเศส เป็นกันเอง ไม่มีเครียด ไม่มีเกร็ง) นำรถเข็นมาบรรจงหั่นขาแกะขนาดใหญ่ ออกเป็นชิ้นบาง ๆ เสิร์ฟให้ถึงโต๊ะ เนื้อแกะรสชาติดี ซอส light มันฝรั่งอบชีสที่เรียกว่า กราแตง สุดยอดอร่อยฟินเวอร์

ของหวานเป็นทาร์ทมะนาว Tarte citron meringuée ปรกติจะเลี่ยงทาร์ทมะนาว เพราะแพ้มะนาวเทียมจากขวด แต่งานนี้ขอลองดู นึกว่าจะกินไม่ได้ หากทาร์ทจานนี้เลิศรสมาก ๆ ใช้มะนาวสด ไม่มีของเทียม แล้วสอดใส่เปลือกมะนาวหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ ซ่อนไว้ในครีม enhance ทั้งรสชาติ และ texture ต่าง

มื้อนี้ชิมอาหารแล้ว ติดใจสุด ๆ แวะไปปารีสครั้งหน้า ตั้งใจจะกลับไปอีก จะกินให้เต็มที่แล้วเก็บมาเล่าให้ฟัง

แวะเวียนไป Gare de Lyon ไม่รู้ตั้งกี่ครั้งกี่หน แต่ขึ้นไปไม่ถึง Le Train Bleu สักที เพราะลากกระเป๋าขึ้นบันไดไปไม่ไหว เพิ่งมารู้จากเพื่อนรักนักชิม Tom Vitayakul นี่แหละว่ามีลิฟท์ เที่ยวนี้ถึงสำเร็จ แม้จะลากกระเป๋าเดินวนหาลิฟท์อยู่เป็นนาน